Hutkoffer van Rear Admiral G.C. Harrison – Lt. Cmmr. Gerald Cartmell Harrison (1883-1943) – Royal Navy
Prijs
niet te koop-behoort tot privécollectie-zie de home pagina
Categorie
Roeping
Land
Groot Brittannië - United Kingdom
Jaartal / periode
1983-1943
Omschrijving
Houten hutkoffer van vice-admiraal G. C. Harrison, Royal Navy / ( Rear Admiral G.C. Harrison).
Zo'n 10 jaar geleden kwam ik deze kist tegen op de Koninginnedag vrijmarkt op de Kerkweg in Maarssen. Een Nederlands stel had hem ooit meegenomen uit een Engels landhuis, hadden hem jaren thuis gehad en nu besloten dat hij weg mocht. Ik viel voor de oude uitstraling, het donkergrijs en de naam Rear Admiral G.C.Harrison en kocht hem voor rond de 35 euro.
Online kon ik G.C, Harrison eenvoudig vinden maar de informatie was summier. Tot dat ik het in 2021 weer probeerde en het bleek dat een Brits veilinghuis de medailles van G.C. Harrison had geveild en in de catalogus stond een uitgebreide beschrijving.
Gerald Cartmell Harrison werd geboren op 8 oktober 1883 in Congleton, Cheshire, Groot Brittannië. Hij was zoon van John Harrison, een koopman, en ging op 15 mei 1898 bij de marine. Hij was slechts 14 jaar oud.
G.C. Harrison werd op 15 december 1899 benoemd tot "Midshipsman" en maakte daarna promotie tot waarnemend Sub.-Luitenant op 15 december 1902. Op 30 juni 1905 werd hij gepromoveerd tot luitenant.
Bevelhebber op de KESTREL & FAWN :
Op 19 juli 1911 werd hij benoemd tot bevelhebber van de Brazen-class destroyer Kestrel, gestationeerd op de Nore. Vanaf 1 april 1913 voerde hij het bevel over Fawn, onderdeel van de 6e Destroyer Flotilla, gestationeerd in Portsmouth. Hij werd gepromoveerd tot luitenant-commandant op 30 juni 1913 en op 29 augustus 1913 werd hij aangesteld als bevelhebber van de 6e Flotilla met Crane als flottielje leider.
De Slag om Jutland (Op schip de MANNERS)
Op 29 juli 1914 werd hij aangesteld als bevelhebber van de Cossack, en vanaf 26 augustus 1915 van de M-class destroyer Manners, die hij opdroeg, en als onderdeel van de 11th Destroyer Flotilla, nam hij deel aan de Slag om Jutland in mei / juni 1916. Harrison werd op 1 januari 1918 gepromoveerd tot commandant, werd op 25 januari 1919 benoemd tot bevelhebber van de Thornycroft-type destroyer-leider Wallace en op 1 oktober 1919 werd hij benoemd tot commandant van de R-class destroyer Rocket, onderdeel van de Portsmouth Local Defense Flottielje.
ADELAIDE & BRISBAINE - Strafexpeditie (Malaita Expedition 1927) tegen inboorlingen op de Solomon-Eilanden.
Harrison werd gepromoveerd tot kapitein op 31 december 1924. Hij werd aangesteld als commandant van de lichte kruiser H.M.A.S. Adelaide op 7 oktober 1926 en van haar zusterschip Brisbane op 26 juni 1928. In november 1927 landde Adelaide 150 blue jackets op de Salomonseilanden als onderdeel van een strafexpeditie tegen de inboorlingen van die eilanden na de moord op een groot aantal burgers en lokale politie. Over deze expeditie is online meer te vinden in de archieven van de Australische marine.
Hij diende als adjunct-directeur van Naval Intelligence van april 1930 tot april 1932.
Hulp in Griekenland na de aardbeving.
Op 22 september 1933 kreeg Harrison toestemming van de koning om het insigne te dragen van Commandeur in de Orde van de Verlosser die hem was toegekend door de president van Griekenland, als erkenning voor 'waardevolle diensten [door hem] verleend na de aardbeving in Chalcidice ".
Training in Gosport
Van april 1934 tot september 1936 diende hij als commandant van St. Vincent, de Boys 'Training Establishment in Gosport. Op 4 januari 1936 werd Harrison gepromoveerd tot de rang van vice-admiraal en werd de volgende dag op de gepensioneerde lijst geplaatst.
Harrison was een Engelse cricketspeler en speelde als rechtshandige batsman voor Devon in het Minor Counties Championship van 1905 tegen Cornwall. Hij speelde in 27 Minor Counties-wedstrijden van 1905 tot 1910 voor de provincie. Harrison's laatste optreden voor Devon kwam tegen Cornwall in het Minor Counties Championship van 1910. In 1912 maakte Harrison zijn eerste klas debuut voor de Royal Navy tegen het leger bij Lord's, en speelde het jaar daarop in dezelfde competitie. In 1914 vertegenwoordigde hij Hampshire in het County Championship en vertegenwoordigde hij ook de marine in een wedstrijd tegen het leger. Met het einde van de Eerste Wereldoorlog keerde Harrison terug naar Hampshire voor de County Championships van 1919 en 1920. In zijn tijd bij de club speelde hij 22 eersteklas wedstrijden en scoorde 991 runs, waaronder vier halve "centuries" en een enkele "century" die zijn hoogste score van 111 opleverden.
Vice-admiraal Harrison stierf op 10 augustus 1943 in Spital House, Blyth, Nottinghamshire.
De medailles waren : de 1914-15 Star (Lt. Commr. G.C. Harrison, R.N.); Britse oorlogs- en overwinningsmedailles, met M.I.D. eikenbladeren (Commr. G. C. Harrison. R.N.); Jubileum 1935, deze vier gemonteerd zoals gedragen; Griekenland, Koninkrijk, Orde van de Verlosser, Commander's nekinsigne, verguld zilver en email, met halsdoek, goed zeer fijn (5) £ 500- £ 600
Zo'n 10 jaar geleden kwam ik deze kist tegen op de Koninginnedag vrijmarkt op de Kerkweg in Maarssen. Een Nederlands stel had hem ooit meegenomen uit een Engels landhuis, hadden hem jaren thuis gehad en nu besloten dat hij weg mocht. Ik viel voor de oude uitstraling, het donkergrijs en de naam Rear Admiral G.C.Harrison en kocht hem voor rond de 35 euro.
Online kon ik G.C, Harrison eenvoudig vinden maar de informatie was summier. Tot dat ik het in 2021 weer probeerde en het bleek dat een Brits veilinghuis de medailles van G.C. Harrison had geveild en in de catalogus stond een uitgebreide beschrijving.
Gerald Cartmell Harrison werd geboren op 8 oktober 1883 in Congleton, Cheshire, Groot Brittannië. Hij was zoon van John Harrison, een koopman, en ging op 15 mei 1898 bij de marine. Hij was slechts 14 jaar oud.
G.C. Harrison werd op 15 december 1899 benoemd tot "Midshipsman" en maakte daarna promotie tot waarnemend Sub.-Luitenant op 15 december 1902. Op 30 juni 1905 werd hij gepromoveerd tot luitenant.
Bevelhebber op de KESTREL & FAWN :
Op 19 juli 1911 werd hij benoemd tot bevelhebber van de Brazen-class destroyer Kestrel, gestationeerd op de Nore. Vanaf 1 april 1913 voerde hij het bevel over Fawn, onderdeel van de 6e Destroyer Flotilla, gestationeerd in Portsmouth. Hij werd gepromoveerd tot luitenant-commandant op 30 juni 1913 en op 29 augustus 1913 werd hij aangesteld als bevelhebber van de 6e Flotilla met Crane als flottielje leider.
De Slag om Jutland (Op schip de MANNERS)
Op 29 juli 1914 werd hij aangesteld als bevelhebber van de Cossack, en vanaf 26 augustus 1915 van de M-class destroyer Manners, die hij opdroeg, en als onderdeel van de 11th Destroyer Flotilla, nam hij deel aan de Slag om Jutland in mei / juni 1916. Harrison werd op 1 januari 1918 gepromoveerd tot commandant, werd op 25 januari 1919 benoemd tot bevelhebber van de Thornycroft-type destroyer-leider Wallace en op 1 oktober 1919 werd hij benoemd tot commandant van de R-class destroyer Rocket, onderdeel van de Portsmouth Local Defense Flottielje.
ADELAIDE & BRISBAINE - Strafexpeditie (Malaita Expedition 1927) tegen inboorlingen op de Solomon-Eilanden.
Harrison werd gepromoveerd tot kapitein op 31 december 1924. Hij werd aangesteld als commandant van de lichte kruiser H.M.A.S. Adelaide op 7 oktober 1926 en van haar zusterschip Brisbane op 26 juni 1928. In november 1927 landde Adelaide 150 blue jackets op de Salomonseilanden als onderdeel van een strafexpeditie tegen de inboorlingen van die eilanden na de moord op een groot aantal burgers en lokale politie. Over deze expeditie is online meer te vinden in de archieven van de Australische marine.
Hij diende als adjunct-directeur van Naval Intelligence van april 1930 tot april 1932.
Hulp in Griekenland na de aardbeving.
Op 22 september 1933 kreeg Harrison toestemming van de koning om het insigne te dragen van Commandeur in de Orde van de Verlosser die hem was toegekend door de president van Griekenland, als erkenning voor 'waardevolle diensten [door hem] verleend na de aardbeving in Chalcidice ".
Training in Gosport
Van april 1934 tot september 1936 diende hij als commandant van St. Vincent, de Boys 'Training Establishment in Gosport. Op 4 januari 1936 werd Harrison gepromoveerd tot de rang van vice-admiraal en werd de volgende dag op de gepensioneerde lijst geplaatst.
Harrison was een Engelse cricketspeler en speelde als rechtshandige batsman voor Devon in het Minor Counties Championship van 1905 tegen Cornwall. Hij speelde in 27 Minor Counties-wedstrijden van 1905 tot 1910 voor de provincie. Harrison's laatste optreden voor Devon kwam tegen Cornwall in het Minor Counties Championship van 1910. In 1912 maakte Harrison zijn eerste klas debuut voor de Royal Navy tegen het leger bij Lord's, en speelde het jaar daarop in dezelfde competitie. In 1914 vertegenwoordigde hij Hampshire in het County Championship en vertegenwoordigde hij ook de marine in een wedstrijd tegen het leger. Met het einde van de Eerste Wereldoorlog keerde Harrison terug naar Hampshire voor de County Championships van 1919 en 1920. In zijn tijd bij de club speelde hij 22 eersteklas wedstrijden en scoorde 991 runs, waaronder vier halve "centuries" en een enkele "century" die zijn hoogste score van 111 opleverden.
Vice-admiraal Harrison stierf op 10 augustus 1943 in Spital House, Blyth, Nottinghamshire.
De medailles waren : de 1914-15 Star (Lt. Commr. G.C. Harrison, R.N.); Britse oorlogs- en overwinningsmedailles, met M.I.D. eikenbladeren (Commr. G. C. Harrison. R.N.); Jubileum 1935, deze vier gemonteerd zoals gedragen; Griekenland, Koninkrijk, Orde van de Verlosser, Commander's nekinsigne, verguld zilver en email, met halsdoek, goed zeer fijn (5) £ 500- £ 600