Winterlaarzen, -20 °C was geen uitzondering – Oostfront Rusland 1941-1945
Prijs
niet te koop-behoort tot privécollectie-zie de home pagina
Categorie
Roeping
Land
Duitsland - Rusland
Jaartal / periode
1941-1945
Omschrijving
Winterlaarzen, in twee varianten, van de Duitse Wehrmacht voor aan het Oostfront.
In Juni 1941 vallen de Duitse troepen Rusland binnen (Operatie Barbarossa).
Dit was later dan de originele planning, maar de verwachting van de Duitse legertop was dat het superieure Duitse leger, het zwakke Russische leger in een aantal weken zou verslaan. De Wehrmacht was daarom alleen uitgerust met zomeruniformen en niet voorbereid op een winteroorlog.
De inval verliep in eerste instantie voorspoedig, maar gaandeweg werd het taaier. Weken werden maanden en de Duitse troepen gingen de Russische herfst en winter in. Dat betekent modderwegen, sneeuw en ijs en temperaturen van -20 tot -40 graden. De afstand van Berlijn naar Moskou is 1608 kilometer in vogelvlucht, laat staan over de Russische "wegen"...
In Duitsland word de bevolking gevraagd om kleding en textiel in te leveren voor de soldaten aan het Oostfront...
Op een van de foto's zie je een ontvangstbewijs dat Fraugard Dicke op 13 januari 1942 "spendete fur die Ostfront an Wintersachen ein paar skiere en stocken nur 12 tage gebraucht". Ook Duitse voertuigen en wapens hadden enorm last van de vrieskou.
Begin December 1941 staat de Wehrmacht "aan de rand" van Moskou. De Russen beginnen een groot tegenoffensief en slaan de Duitsers terug.
Het begin van het einde voor de Wehrmacht.
De grootste laarzen hebben een houten zool met stukken rubber eronder gespijkerd. Het hout moest voorkomen dat de vrieskou via de zolen in de voeten zou dringen. De schacht is van vervilte wol. Onderin staan twee tekeningen van Duitse soldaten met deze laarzen aan. Daarboven een foto van een groep Russische soldaten waarvan er een buitgemaakte Duitse winterlaarzen aan heeft gedaan. Dit tot groot vermaak van de Sovjet soldaten.
Tevens ook een paar "aangepaste" Duitse laarzen voor het Oostfront waarbij de schacht is gemaakt van vervilte wol in plaats van van zwart leer.
Met deze bijzondere laarzen als historische objecten zie je letterlijk hoe enorm koud het was aan het Oostfront.
In Juni 1941 vallen de Duitse troepen Rusland binnen (Operatie Barbarossa).
Dit was later dan de originele planning, maar de verwachting van de Duitse legertop was dat het superieure Duitse leger, het zwakke Russische leger in een aantal weken zou verslaan. De Wehrmacht was daarom alleen uitgerust met zomeruniformen en niet voorbereid op een winteroorlog.
De inval verliep in eerste instantie voorspoedig, maar gaandeweg werd het taaier. Weken werden maanden en de Duitse troepen gingen de Russische herfst en winter in. Dat betekent modderwegen, sneeuw en ijs en temperaturen van -20 tot -40 graden. De afstand van Berlijn naar Moskou is 1608 kilometer in vogelvlucht, laat staan over de Russische "wegen"...
In Duitsland word de bevolking gevraagd om kleding en textiel in te leveren voor de soldaten aan het Oostfront...
Op een van de foto's zie je een ontvangstbewijs dat Fraugard Dicke op 13 januari 1942 "spendete fur die Ostfront an Wintersachen ein paar skiere en stocken nur 12 tage gebraucht". Ook Duitse voertuigen en wapens hadden enorm last van de vrieskou.
Begin December 1941 staat de Wehrmacht "aan de rand" van Moskou. De Russen beginnen een groot tegenoffensief en slaan de Duitsers terug.
Het begin van het einde voor de Wehrmacht.
De grootste laarzen hebben een houten zool met stukken rubber eronder gespijkerd. Het hout moest voorkomen dat de vrieskou via de zolen in de voeten zou dringen. De schacht is van vervilte wol. Onderin staan twee tekeningen van Duitse soldaten met deze laarzen aan. Daarboven een foto van een groep Russische soldaten waarvan er een buitgemaakte Duitse winterlaarzen aan heeft gedaan. Dit tot groot vermaak van de Sovjet soldaten.
Tevens ook een paar "aangepaste" Duitse laarzen voor het Oostfront waarbij de schacht is gemaakt van vervilte wol in plaats van van zwart leer.
Met deze bijzondere laarzen als historische objecten zie je letterlijk hoe enorm koud het was aan het Oostfront.