Je staat er niet altijd bij stil, hoe mooi sommige verpakkingsontwerpen zijn. Bij een vriend thuis in Bahrein zag ik een mooie ingelijste “sinaasappel” aan de muur hangen. Het bleek echter de verpakking van een rijstbaal van 5 kg te zijn die hij had ingelijst. Echt schitterend.

Een mooi doel voor weer een nieuwe rooftocht : rijstverpakkingen “roven” in de supermarkt in Manama. Eerst ff een cappuccino drinken onderweg en dan naar een supermodern winkelcentrum met een Carrefour Supermarkt…… Niet de plek waar ik normaal mijn schatten vind.

Al bij de roltrap zie je dat je echt in een Arabisch land bent. Het zijn de kleine dingen.. Genieten!

In de supermarkt belanden wij bij de rijst-straat. Rijst uit India in een hoogglans verpakking.

Kijk dit was de ingelijste sinaasappel. 🙂 Het is een Mango.

Maar er is ook de goedkopere rijst. In jutte zakken.

Aan de ene kant Arabisch en aan de andere Engelse tekst.

Tja. Ze zijn mooi maar voor mij nog net niet genoeg “uit Bahrein”. Ze zijn nog schoon en fris. Er zit nog maar een klein verhaal aan. Niets gekocht en verder door de supermarkt gegaan. Vond deze ook leuk. Original Palm Water uit de Quba factory ???

Na een heerlijke koffie bij de hagelnieuwe ILLY koffiewinkel op weg naar de “oude” stad. Daar “rondgestroopt” en wat tapijten gekocht, lunch, gewandeld, koffie gedronken, etc.

Onderweg zie ik een a-4 met een Lost Cat. Hij lijkt wel op mijn kat Levi die ik uit het asiel heb.  Ook mooi, in de tekst staat: “Last seen near Flamethrower Shawarma”.

In een achteraf straatje zie ik nog een fotomoment. Al die reclame op de vervallen muur en een RIJSTZAK met een vos!

Ik loop tussen de auto’s door en daar hing hij ineens… Die is tof!

Een rijstzak met een stripfiguur. Ik kijk goed en zie de Arabische tekst en Sinbad de Zeeman uit het Arabische sprookje van 1001 Nacht. Geschreven in 450 na Christus in het Midden Oosten en in de 18e eeuw naar het Westen gekomen als een sprookje.

In de tas zit iets. Een fles. Ik kijk om mij heen en er komt een vriendelijke man aangelopen Het is zijn dagelijkse lunchtasje met water erin. Hij is daar ergens aan het werk op straat.

Ik maak duidelijk dat ik het tasje wil kopen. Hij kijkt verbaasd en zal wel denken “wat moet je daar nu mee”. Ik bied hem een euro en hij is meteen akkoord. (Uurloon is ong. 2,50).

Uiteraard moet ik dit even vastleggen voor het nageslacht.

Dit is een mooie vondst. Een smoezelig rijstzakje uit een achterafstraat in Manama-Bahrein ga ik inlijsten. Zodra hij klaar is, plaats ik hem hieronder.

UPDATE:

De Sinbad de Zeeman rijstzak was echt smoezelig. Dus hij moest even door een sopje. Ik twijfelde al of ik hem wel of niet in de wasmachine zou doen. Toch maar niet. Een emmertje en lauw water was beter dacht ik…..

Sinbad werd ondergedompeld in een fris sopje en al snel werd het water donker. Ik dacht nog dat is wel veel vuil… Maar helaas het was de kleurstof van de rijstzak. Niet bestand tegen lauw water en zeep….

Sinbad is nog een beetje zichtbaar maar dat was het. Ik ga hem maar niet inlijsten, maar hij gaat in mijn oude KLM koffer met allerlei papieren, muntgeld en kleine souvenirs. Een mooi verhaal met een te schoon einde. 😉