In 1999 was ik met een collega op zakenreis in Karachi de hoofdstad van Pakistan.

Hoewel het relatief veilig was werd je van het vliegveld opgehaald door een van de relaties. Achter onze auto reed er een auto mee met een AK-47 gewapende bewaker. Van het vliegveld ging je rechtstreeks naar het hotel. Ik dacht het Sheraton maar dat weet ik niet meer precies.

Vanuit het hotel reden wij dan naar de textiel productie locaties in en om Karachi om zaken te doen. Het waren echt twee werelden. Vanuit de luxe van het hotel door de straten en wegen onderweg. Stoffig maar super-interessant. Ik herinner mij een lange rit op een nieuwe snelweg waar haast geen auto’s reden. Na de afrit ging je door een dorpje heen. Overal drukte, mensen, kramen en een heel andere aanblik dan ons kikkerland. Ik vond het fantastisch. Hoe raar het ook klinkt “je kreeg een soort Indiana Jones gevoel”.

Eenmaal aan de rand van het dorp stond een ommuurde textielfabriek. Je reed door de poort en het zand was ineens gras. Keurig onderhouden. Links en rechts veiligheidswaarschuwingen in het Engels in plaats van in het Pakistaans.

Ook de fabriek was modern. Ik weet nog dat er twee of drie machines 24 uur per dag een design dekbedhoes produceerde voor de IKEA.

Het was niet het land waar je ’s avonds even een rondje buiten ging lopen dus “scoren” zat er niet in. Totdat ik zag dat er op de begane grond een winkel was voor de verwende zakenmensen die “iets” wilde kopen als souvenir of kado.

Voor rond de 100 gulden (ong. 50 euro) kocht ik daar dit bewaarblik. Het is met de hand gehamerd koper met bloemmotief. Binnenin een dienblad en bakjes voor eten of kruiden.

Dit item herinnert mij altijd weer aan deze voor mij unieke reis naar India en Pakistan met Jacques D. Een echte topper van een collega waar ik veel van heb geleerd.